Mensen zeggen weleens tegen mij “Ik hoop dat je vindt waar je naar op zoek bent”. In de veronderstelling dat ik ergens naar op zoek ben. Dat ik houvast probeer te vinden bij een of ander gedachtegoed.
Maar ik zoek helemaal niets. Ik ben gewoon onderweg. Aan de wandel op mijn levenspad. Als ik iets vind en mijzelf daaraan ga verbinden, ben ik dan nog wel aan het wandelen? Sta ik dan nog open voor dingen? Of heb ik een club gevonden die op een bepaalde manier over iets denkt en is dat het dan? Ga ik dan de rest van mijn leven invullen op de manier en via de denkwijze die daar prevalent is? Heb ik het dan gevonden? Ben ik dan mijzelf?
Wat als al die dingen nou betekenisloos zijn. Waar houd je je dan aan vast? Aan niets toch? Waarom al die betekenisgeving aan dingen? Aan al die theorieën en dat modeldenken? Veel van die dingen zijn en blijven menselijke verzinsels. Een model kan nooit de werkelijkheid omvatten.
Ik ben juist hard op weg om dingen los te laten. Ze te laten zijn voor wat ze zijn. Gedachten en gevoelens zijn niets meer dan dat. Gedachten zijn niet goed of slecht. Gevoelens zijn niet goed of fout. Ze zijn er gewoon. Je kunt je eraan vastklampen en ermee aan de haal gaan. Je kunt je erin verliezen. Maar je kunt ze ook bevragen.
Eenmaal overtuigd van je zaak kun je op een zeepkist gaan staan en zeggen dat dit “de weg” is, maar is dat echt zo? Ook wanneer je heel veel volgers hebt? Of een bestseller schrijft die door 100 miljoen mensen gelezen wordt en waarvan mensen zeggen dat dit de waarheid is, omdat ze het ook zo ervaren?
Veel volgers of aanhangers zegt ook niet alles. Ja, het werkt als een magneet voor mensen die onzeker zijn en weinig vertrouwen in zichzelf en de wetenschap hebben. En dat zijn er een heleboel op deze wereld. Het is heel menselijk om je ergens bij aan te willen sluiten.
De paradox is natuurlijk dat op zoek zijn naar niets ook iets is. Ik denk daarin toch iets in te kunnen vinden. Ik ga het daarin gelukkig ook niet vinden, want dan zit ik vast. Ik wil vrij zijn. Lost van denken in hokjes en volgens bepaalde patronen en denkwijzen. Nieuwsgierig. Zo blijf ik verwonderd en stel ik vragen bij wat er ook maar op mijn pad voorbij komt.