Als mens zijn we naarstig op zoek naar antwoorden en zekerheden. We willen de wereld begrijpen. Dit kan alleen door de wereld te modelleren. Simpeler te maken. Zijn totaliteit zullen we nooit helemaal kunnen bevatten.
Onderweg leren we van alles. We ervaren zelf dingen. We horen verhalen van anderen. We leren kennen. We proberen er chocola van te maken. We maken onszelf dingen wijs.
Naarmate we ouder worden denken we steeds beter te weten hoe dingen werken. We kijken eens aan hoe de vorm is en zien dan iets wat we herkennen en kunnen vastpakken. “Als je het vanaf die kant bekijkt…”. En hop, we plakken er een label op en stoppen het in een hokje. Dat probleem is opgelost. Daar hoef je niet meer over na te denken. Je weet het gewoon zeker. Maar kun je alles wel zo zeker weten?
Met elke zekerheid sluit je jezelf af voor andere perspectieven op de zaak. Alleen jouw perspectief is de juiste. Je creëert een veilig plekje met jouw zekerheden. Het voelt vertrouwd. Alles wat dit tegenspreekt is niet goed.
Waarom houd je dit zo krampachtig vast? Waarom leun je zo op je zekerheden? Heb je ze weleens kritisch bekeken? Ben je 100% overtuigd van deze zekerheid? Of is het 90%? Wat is die 10% dan? Waar twijfel je over? Mag die twijfel wel of niet bestaan? Mogen mensen überhaupt aan jouw zekerheden peuteren? Waarom niet? Waar ben je bang voor?
Wanneer je dit, in gesprek met iemand anders gaat doen, het liefst met iemand die anders over dingen denkt, en je open stelt voor andere perspectieven en comfortabel wordt met het feit dat jullie beiden niet overal een antwoord op hoeven te hebben dan zul je merken dat je wat losser wordt. Je houdt je wat minder vast aan je vertrouwde denkbeelden. Je doet even een stapje buiten je bubbel en merkt misschien op “Van die kant had ik het nog niet bekeken!”. Je krijgt een ander perspectief.
Het voelt in het begin misschien een beetje onwennig, maar het schept veel meer ruimte en bewegingsvrijheid. Stug vasthouden aan al je zekerheden houd je op je plek en in een bepaald hoekje in de samenleving. Loslaten van deze zekerheden, of open staan voor andere perspectieven, trekt je daar uit. Alleen dan kan verbinding ontstaan. Dat weet ik zeker.