Ik vind het leven erg interessant. Hoe werkt dat nou met je brein? Waarom denk en doe ik bepaalde dingen? Waarom doen bepaalde ervaringen iets met me en anderen niet? Waarom ervaart een ander dezelfde gebeurtenis anders dan ik?
Iedereen heeft een manier gevonden om te leven. Om te overleven. Ook jij, want je bent er nog. Je bent op dit punt in je leven aangekomen en je doet het nog. Misschien met fysieke of mentale pijn, maar je doet het nog.
Als het goed is heb je al een hele bak aan ervaringen in je brein en lijf opgeslagen zitten. Mooie momenten, maar ook pijnlijke momenten. Mooie momenten kun je koesteren en daar wordt je blij van als je er aan terugdenkt. De gedachte aan de pijnlijke momenten maken je misschien angstig of somber. Maar…
Al deze momenten zijn voorbij gegaan. Je voelde je in die momenten gelukkig, maar nu niet meer. Of anders. Op andere momenten voelde je de pijn, maar nu niet meer. Of anders.
Alles gaat voorbij. Pijn. Verdriet. Schaamte. Geluk. Plezier. Gemis. Verlangen. Boosheid. Angst. Jaloezie. Rancune.
Alles gaat voorbij in de betekenis dat het altijd weer stopt. Het vervliegt. Je kunt het niet vastpakken. Maar ook gaat alles voorbij in de betekenis dat het allemaal voorbij raast. Het ene moment komt dit voorbij. Het andere komt dat voorbij.
In het geval van gelukkige momenten is het lastig dat deze ook weer voorbij gaan. Je wilt die het liefst vasthouden en nooit meer loslaten. Helaas pindakaas. Dat is onmogelijk. Er komt altijd wel weer een probleem voorbij, of iets pijnlijks.
Negatieve gevoelens als schaamte, boosheid en jaloezie zijn anders. Deze worden allemaal gedreven door angst. Als die voorbij komen willen we die in een aantal gevallen niet ervaren. We stoppen ze weg. Diep in de krochten van je psyche. Om hopelijk nooit meer te ervaren. Dit kost heel veel energie. En heel veel negatieve emoties, gedreven door angst, zijn domweg niet waar.
Hoe moeilijk en spannend het ook is het is super belangrijk dat je ook de pijnlijke dingen voorbij laat komen. Voel ze maar. Neem een beetje afstand en kijk ze aan voor wat ze zijn. Wat kan er gebeuren als die angst werkelijkheid wordt? En is dat echt zo erg?
Laat alles voorbij gaan!