Ik luister nu het boek “Verslaafd aan ons eigen gelijk” van Lammert Kamphuis. Een super leuk boek om te luisteren.
In het boek noemt Lammert het woord “allodoxafobie”. Wat zeg je? al-lo-dox-a-fobie! Ik had er nog nooit van gehoord. Dat is een zeer sterke angst voor meningen van anderen en de eventueel daaruit voortvloeiende conflicten. Weer wat geleerd!
Het is toch eigenlijk gek, dat we zo op elkaar willen lijken. Dingen hetzelfde doen als je buurman. Dezelfde auto, hetzelfde kunstgras. Ook een hond. Kinderen op de duurste school. Dezelfde kleren als je klasgenoten dragen. Dezelfde schoenen. Dezelfde jogging broek.
Het maar niet buiten de groep vallen. Niet opvallen. Meedoen. Is dat nou zo leuk? Nee, maar wel zo veilig. Wat is die drang naar veiligheid? Risicoloos door het leven schuifelen? Alles vermijden? Vooral niet teveel buiten de lijntjes kleuren? Leuk is anders.
Inderdaad. “Anders” is gewoon veel leuker! Krijg je ook niet een glimlach op je mond wanneer iemand je een compliment geeft? “Oh, dat zegt nooit iemand tegen me. Bedankt!” Of als iemand een gek dansje doet. “Wat fijn dat die man zich zo vrij voelt om zo in het openbaar, zo vrij te bewegen”. Waarom doe jij dat niet? Waarom zing jij niet een leuk liedje bij het doen van de boodschappen. Of een wandeling. Geef iemand eens spontaan een knuffel. Stuur een kaartje. Zing een liedje in iemands voice mail.
En “anders” betekent natuurlijk niet dat je altijd maar “anders” moet doen. Wees gewoon jezelf! Wees alsjeblieft jezelf. Jij bent uniek en daarmee per definitie anders dan iedereen om je heen. En dat hebben we allemaal juist zo hard nodig. Wees gewoon jezelf en daarmee anders dan iedereen.
Anders is leuk. Leuk is anders!
https://fd.nl/samenleving/1503148/lammert-kamphuis-pleit-tegen-het-grote-gelijk